Wrzód miękki, inaczej zwany wrzodem wenerycznym, wywołuje bakteria Haemophilus ducreyi. Choroba ta występuje najczęściej w krajach rozwijających się, gdzie pojawia się endemicznie. Jednak w związku z otwarciem granic między państwami, szlaków handlowych i rozwojem turystyki jej przypadki zdarzają się również w krajach uprzemysłowionych.
Choroba dotyczy najczęściej mężczyzn. Objawia się początkowo występowaniem grudki, która z czasem ulega rozpadowi z wytworzeniem owrzodzenia. Zmiana jest bolesna w dotyku. Owrzodzenia mogą być liczne. U mężczyzn wykwity lokalizują się najczęściej na napletku, rzadziej na żołędzi, na skórze prącia lub moszny.
U kobiet wrzód miękki powstaje na wargach sromowych, w pochwie, szyjce macicy. W przypadku kontaktów analnych zmiany mogą dotyczyć odbytu. Wykwitom skórnym towarzyszy powiększenie węzłów chłonnych najczęściej okolicy pachwinowej.
Powikłaniem nieleczonej choroby mogą być: owrzodzenie lokalnych węzłów chłonnych, u mężczyzn - stulejka, powstanie przetok cewkowych, czyli dodatkowych kanałów łączących cewkę moczową z powierzchnią trzonu prącia, natomiast u kobiet - wytworzenie przetok łączących kanał pochwy ze światłem odbytnicy.
Leczenie choroby polega na stosowaniu antybiotykoterapii ogólnej. Konieczne jest też leczenie partnera seksualnego.