Pytanie nadesłane do redakcji
Liszaj płaski w jamie ustnej. Czy jest uleczany i czy leczenie jest refundowane?
Odpowiedziała
dr med. Jolanta Maciejewska
Katedra i Klinika Dermatologii, Chorób Przenoszonych Drogą Płciową i Immunodermatologii
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, Collegium Medicum im. L. Rydygiera w Bydgoszczy
Liszaj płaski jest względnie częstą dermatozą, która, poza skóra może zajmować błony śluzowe i – rzadziej – wykazuje dystrofię paznokci lub łysienie bliznowaciejące. Etiologia liszaja płaskiego pozostaje niewyjaśniona.
W ustach typowe grudki liszaja płaskiego nie są widoczne. Prążki Wickhama są większe, łatwiej widoczne jako koronkowa sieć, głównie na policzkowej części błon śluzowych i czerwieni wargowej, ale także na dziąsłach i języku. Najczęściej zmiany mają charakter bolesnych nadżerek. Ogniska te są trudne do leczenia.
W jamie ustnej miejscowe kortykosteroidy są leczeniem z wyboru. Ponadto stosowana miejscowo tretynoina w formie żelu (0,05%–0,1%) może być pomocna, jakkolwiek często może powodować pieczenie. Takrolimus i pimekrolimus opisywano jako skuteczne metody leczenia, jednak dyskusyjne. Są także próby leczenia zmian na błonach śluzowych pochodnymi kwasu salicylowego oraz analogami witaminy D3. Dolegliwości subiektywne w jamie ustnej (ból, pieczenie) znoszą stosowane leki miejscowo znieczulające (2% lidokaina w żelu). Z leczenia ogólnego korzystnie przy zajęciu błon śluzowych działa cyklosporyna.
W przypadku zajęcia błon śluzowych należy również brać pod uwagę usunięcie wypełnień lub sztucznych zębów, jeśli podejrzewa się je o wywoływanie zmian. Istotne są również: łagodna higiena jamy ustnej oraz unikanie ostrych przypraw i środków drażniących.
Piśmiennictwo:
Braun-Falco i wsp.: Dermatologia. Czelej, Lublin 2010.Szepietowski J., Reich A.: Leczenie chorób skóry i chorób przenoszonych drogą płciową. Wydawnictwo Lekarskie PZWL Warszawa, 2008.